Açıklama
غولهانه باركı, Osmanlı İmparatorluğu döneminde Topkapı Sarayı'nın dış bahçesi olarak kullanılan ve bir bahçe ile güzel çiçek bahçelerini içeren tarihi bir şehir parkıdır. Türk tarihinde demokratik dönüşümün ilk somut adımı olan düzenlemelerin fermanı, 3 Kasım 1839 tarihinde Abdülmecid döneminde, Dışişleri Bakanı Mustafa Reşit Paşa tarafından Gülhane Parkı'nda okunmuştur. Bu nedenle bazen ona "Gülhane Hatırası" da denir.
Gülhane Parkı'nın düzenlemesi, İstanbul'un Belediye Başkanı Cemil Paşa (Topuzlu) döneminde gerçekleşti ve 1912'de halka açıldı. Toplam alanı yaklaşık 163 dönümdür. Parkın girişinin sağ tarafında, İstanbul'un belediye başkanlarına ait yarı heykeller bulunmaktadır. Parkın ortasında her iki tarafında ağaçların yer aldığı bir yol bulunmaktadır. Bu yolun sağ ve sol tarafında çocuklar için dinlenme alanları ve oyun alanları bulunmaktadır. Boğaziçi'ne doğru eğimli bir yokuşun sağ tarafında Ahmet Şefik Midilli'nin heykeli bulunmaktadır, yokuşun üst kısmında ise tarihi Roma'ya kadar uzanan Gotik bir sütun yer almaktadır.
Gülhane Parkı'nın bir bölümü, önceden ana parka Sirkeci demiryolu hattı üzerinden köprü ile bağlıydı. Bu kısım daha sonra 1958'de sahil yoluyla parktan ayrıldı. Sirkeci bölümünde, Cumhuriyet sonrası ilk Atatürk heykeli (3 Ekim 1926) bulunmaktadır. Heykel, Avustralyalı mimar Kreibig tarafından yapılmıştır. Atatürk, Latin alfabesini halka ilk kez bu parkta 1 Eylül 1928 tarihinde gösterdi. Atatürk'ün cenazesi Ankara'ya gönderilirken, İstanbul'daki son törenler 19 Kasım 1938 tarihinde Gülhane Parkı'ndaki Sirkeci bölümünde düzenlendi. Tabut, top arabasından 12 general tarafından alındı ve Fazır adlı gemideki platforma konuldu, ardından tabut, İstanbul'daki bir platformda demirlemiş olan Yavuz zırhlısına nakledildi.
